Ζερεφός Χρήστος

Ζερεφός Χρήστος (Μετεωρολογία-Κλιµατολογία, Κάιρο 1943, 2007). Είναι Γενικός Γραµµατεύς της Ακαδηµίας Αθηνών και Επόπτης του Κέντρου Ερεύνης Φυσικής της Ατµοσφαίρας και Κλιµατολογίας της Ακαδηµίας Αθηνών. Έχει διατελέσει Καθηγητής Φυσικής της Ατµόσφαιρας στα Πανεπιστήµια Θεσσαλονίκης και Αθηνών, Επισκέπτης Καθηγητής στα Πανεπιστήµια Βοστώνης και Μινεσότα ως Fulbright Scholar και Πρόσεδρος συνεργάτης Καθηγητής (Samarbeidspartnere) στο Πανεπιστήµιο του Όσλο. Έχει διατελέσει επίσης Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Όζοντος, του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών και της Γενικής Συνέλευσης του Ελληνικού Ιδρύματος για την Έρευνα και την Καινοτοµία (ΕΛΙΔΕΚ), Εθνικός Εκπρόσωπος για την Κλιµατική Αλλαγή, Τακτικό ή Αντεπιστέλλον Μέλος πολλών Ακαδημιών όπως της Ακαδηµίας Αθηνών, της Academia Europaea, της Ευρωπαϊκής Ακαδηµίας Επιστηµών, της Νορβηγικής Ακαδηµίας Επιστηµών και Γραµµάτων, της Ρωσικής Ακαδηµίας Επιστηµών της Φύσης, της Διεθνούς Αστροναυτικής Ακαδημίας και άλλων. Ο κ. Ζερεφός είναι παγκοσµίως γνωστός για τις έρευνές του σχετικά µε τις µεσοπρόθεσµες και τις µακροχρόνιες µεταβολές στο στρώµα του όζοντος, στην υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία, καθώς επίσης και για τις μελέτες του σχετικά με την αλληλεπίδραση κλίµατος και φυσικοχηµικών παραµέτρων σε παγκόσµια κλίµακα. Έχει παρασηµοφορηθεί από τον Πρόεδρο της Δηµοκρατίας µε το Παράσηµο του Ταξιάρχη του Τάγµατος της Τιµής (2020) και από την Γαλλική Κυβέρνηση µε το Παράσημο του Ταξιάρχη του Ακαδηµαϊκού Φοίνικα (2015). Έχει αναγορευθεί Επίτιµος Διδάκτωρ του Δηµοκριτείου Πανεπιστηµίου Θράκης (2023), Επίτιµος Καθηγητής του Τµήµατος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης (2018), Επίτιµος Διδάκτωρ του Πανεπιστηµίου Πατρών (2016) και του Πανεπιστηµιακού Τµήµατος του Αµερικανικού Κολεγίου ANATOLIA στην Θεσσαλονίκη (2008). Μεταξύ των πολλών διακρίσεων που έχει λάβει συµπεριλαµβάνεται το Παγκόσµιο Βραβείο Όζοντος του Προγράµµατος Περιβάλλοντος του ΟΗΕ, το οποίο του απενεμήθη στην επέτειο των 10 χρόνων του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ το 1997, Βραβεία της Αµερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης (Excellence in Refereeing, 1998 και Yoram Kaufman Award, 2015), της Ευρωπαϊκής Ακαδηµίας Επιστηµών (Blaise Pascal Medal, 2015), Εύφηµες Μνείες του Προγράµµατος Περιβάλλοντος του ΟΗΕ (1995, 1999, 2012), ενώ η Διεθνής Επιτροπή Όζοντος τον αναγόρευσε σε Επίτιµο µέλος της το 2016. Άλλες διακρίσεις περιλαμβάνουν την Διάκριση Τιμής (Badge of Honor) από την Βουλγαρική Ακαδηµία Επιστηµών (2018) και το Μετάλλιο Τιµής της Βαλκανικής Ενώσεως Φυσικών «Ioan Ursu Medal» (2018). To 2010 παρέλαβε το Βραβείο «European Union Prize for Cultural Heritage / Europa Nostra Award» προς το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών για την δηµιουργία Μουσείου Γεωαστροφυσικής και την αποκατάσταση των Εργαστηρίων και της Βιβλιοθήκης στο Μέγαρο Σίνα του ΕΑΑ, που πραγματοποιήθηκαν υπό την επίβλεψή του. Επί 20 και πλέον έτη διετέλεσε συν-συγγραφέας ή κριτής στις περισσότερες επιστηµονικές εκθέσεις του Παγκόσµιου Μετεωρολογικού Οργανισµού και του Προγράµµατος Περιβάλλοντος των Ηνωµένων Εθνών για την αραίωση του στρώµατος του όζοντος (https://montrealprotocolwhoswho.org/, https://press.un.org/en/1997/19970910.endev445.html). Έχει υπηρετήσει ως κριτικός συντάκτης (review editor) του 5ου Κεφαλαίου του Aviation Report της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιµατική Αλλαγή (IPCC) το 1998 (https://archive.ipcc.ch/ipc creports/sres/aviation/index.php?idp=54). Να σημειωθεί εδώ ότι η IPCC βραβεύθηκε µε το Nobel Ειρήνης εξ ηµισείας µε τον τ. Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Al Gore, το 2007. Επίσης, έχει συµµετάσχει και ως κριτής της Ειδικής Έκθεσης της IPCC για την Διαχείριση των Κινδύνων­Ακραίων Γεγονότων και Καταστροφών µε σκοπό την Προσαρµογή στην Κλιµατική Αλλαγή, 2012 (https://www.ipcc.ch/site/assets/uploads/ 2018/03/SREX Full Report-1.pdf). Έχει τιμηθεί με το Χρυσό Μετάλλιο του Δήμου Θεσσαλονίκης (2008), με το Μετάλλιο του Δήμου Αθηναίων (2010) και ως Επίτιμος Δημότης Μεγαρέων (2010). Είναι Μέγας Άρχων Διδάσκαλος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής. Στην μακρά σταδιοδρομία του έχει συμμετάσχει σε δεκάδες ανταγωνιστικά ερευνητικά προγράμματα. Από τα πλέον πρόσφατα μεγάλα ερευνητικά προγράμματα τα οποία τον απασχολούν είναι το CAMS-84 καθώς και το διάδοχο πρόγραμμα CAMS2-82 στον Κοπέρνικο και το LIFE-IP AdaptInGR για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή. Έχει επιβλέψει 55 µεταπτυχιακές διπλωµατικές εργασίες και περισσότερες από 30 διδακτορικές διατριβές. Έχει επίσης δηµοσιεύσει εκατοντάδες επιστηµονικές εργασίες στον τοµέα της Φυσικής της Ατµόσφαιρας και της Κλιµατολογίας, οι οποίες έχουν τύχει σηµαντικής διεθνούς αναγνώρισης. Η πρότασή του το 2019 για την δηµιουργία ευέλικτου διεθνούς µηχανισµού για την Προστασία των Μνηµείων της Φύσης και της Πολιτιστικής Κληρονοµιάς, επελέγη από τον Γενικό Γραµµατέα του ΟΗΕ κ. António Manuel de Oliveira Guterres να συγκαταλεγεί στις εµβληµατικές δράσεις του ΟΗΕ ως Ελληνική Πρωτοβουλία, την οποία παρουσίασε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας στην Διεθνή Διάσκεψη για το Κλίµα στην Νέα Υόρκη, το 2019. Έχει ιδρύσει, ή συν-ιδρύσει, από το µηδέν, τα εξής Επιστηµονικά Ερευνητικά Κέντρα: (1) Το Κέντρον Ερεύνης Φυσικής της Ατµοσφαίρας και Κλιµατολογίας της Ακαδηµίας Αθηνών (με τον αείμνηστο Η. Μαριολόπουλο, 1977), (2) Το Εργαστήριο Φυσικής της Αμόσφαιρας του Τµήµατος Φυσικής του ΑΠΘ (1981), (3) Το Παγκόσµιο Κέντρο Χαρτογράφησης Όζοντος του Παγκόσµιου Μετεωρολογικού Οργανισµού του ΟΗΕ (1991), (4) Το Μεταπτυχιακό Πρόγραµµα στην «Φυσική του Περιβάλλοντος» του ΑΠΘ (1991), (5) Το Κέντρο Επιπτώσεων του Περιβάλλοντος στην Υγεία του Ιδρύµατος Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδηµίας Αθηνών (2003), (6) Την Έδρα UNESCO για τις Φυσικές Καταστροφές στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (2006-2020), (7) Το Μουσείο Γεωαστροφυσικής στο Μέγαρο Σίνα του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (2008), (8) Το Navarino Environmental Observatory (ΝΕΟ) στην Μεσσηνία σε συνεργασία µε το Πανεπιστήµιο της Στοκχόλµης και την Εταιρεία TEMES (2009). Εκτενέστερες βιογραφικές πληροφορίες παρατίθενται στο http://www.christos zerefos.com.