Διαμαντούρος Νικηφόρος

Πολιτική Επιστήμη

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942. Σπύδασε Πολιτική Επιστήμη στο  Πανεπιστήμιο  Indiana απ' όπου και έλαβε πτυχίο το 1963. Από το  Πανεπιστήμιο Columbia της Ν. Υόρκης απέκτησε τους ακόλουθους μεταπτυχιακούς τίτλους στην Πολιτική Επιστήμη: Master of Arts (1965), Master of Philosophy (1969).To1972 Ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της Πολιτικής Επιστήμης στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Διετέλεσε λέκτορας στο Τμήμα Ιστορίας και Πολιτικής Επιστήμης του Orange County Community College (1973-1977). Υπότροφος ερευνητής του ιδρύματος Fulbright στην Ελλάδα, μέλος του διδακτικού προσωπικού στο Κολλέγιο Αθηνών (1978-1983), διευθυντής προγραμμάτων στο Συμβούλιο Ερευνών για τις Κοινωνικές Επιστήμες Ν. Υόρκης (1983-1988), διευθυντής του ελληνικού ινστιτούτου διεθνών και στρατηγικών μελετών (1988-1991), αναπληρωτής καθηγητής και καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών (1988-2009). Διευθυντής Πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (1995-1998). Ήταν ο πρώτος Συνήγορος του Πολίτη στην Ελλάδα (1998-2003) και μεταξύ 2003 και 2013 κατείχε τη θέση του  Ευρωπαίου Διαμεσολαβητή. 
Υπήρξε Επισκέπτης Καθηγητής στο Κέντρο Juan March για προχωρημένες σπουδές στις κοινωνικές επιστήμες (Μαδρίτη 1997). Μέλος ομάδας εργασίας για την Ελλάδα στο Κέντρο Ευρωπαϊκών Μελετών του πανεπιστημίου Χάρβαρντ (1974-1977) και αντεπιστέλλον μέλος του σεμιναρίου για το κράτος στο πανεπιστήμιο Columbia και στο μεταπτυχιακό κέντρο του δημοτικού πανεπιστημίου της Ν. Υόρκης (1972-1978, 1983-1988). Διετέλεσε μέλος (1982-2005) σε διοικητικά συμβούλια, συντονιστικές επιτροπές, ερευνητικά ινστιτούτα, σε εταιρείες πολιτικής επιστήμης και είναι μέλος στη συμβουλευτική και ελεγκτική επιτροπή του ιδρύματος "Θώραξ" και του College Year in Athens.
Επίσης από το 1992 έως το 2011 σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα υπήρξε Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Πολιτικής Επιστήμης, του Συμβουλίου Ερευνών International Forum for Democratic Studies (ΗΠΑ), της Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, του Εθνικού Συμβουλίου Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Από το 1990 έως και το 1996 διετέλεσε συν-πρόεδρος (co-chair) της Υποεπιτροπής για τη Νότια Ευρώπη στο Συμβούλιο Ερευνών για  τις Κοινωνικές Επιστήμες (ΗΠΑ).
 Το σύνολο του επιστημονικού του έργου συγκροτείται σε τρεις ενότητες : Η πρώτη, αφορά στη συγκρότηση σύγχρονου κράτους και τις συνακόλουθες πολιτικές συγκρούσεις στην Ελλάδα κυρίως κατά τον 19ο αιώνα. Η δεύτερη αφορά στη δημοκρατία και ιδιαίτερα στις διαδικασίες μετάβασης από ολοκληρωτικά και ιδίως αυταρχικά σε δημοκρατικά καθεστώτα. Εξετάζονται οι παράγοντες διαμορφώσεως και εξελίξεως της δημοκρατίας σε μια κοινωνία. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στην ελληνική πολιτική ζωή και την Μεταπολίτευση. Η τρίτη ενότητα αναφέρεται στη δημόσια διοίκηση και το θεσμό του Οmbudsman με έμφαση στο κράτος δικαίου. Τέλος προβαίνει σε συγκριτική προσέγγιση των διαδικασιών, θεσμών και φαινομένων που αφορούν καταρχήν τη ναπολεόντεια εμπειρία με ιδιαίτερη έμφαση στη Νότια και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Έχει λάβει τις εξής διακρίσεις: Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικα της Ελληνικής Δημοκρατίας (2004), Χρυσούς Σταυρός του Τάγματος της Τιμής της Δημοκρατίας της Πολωνίας (2010) και Ιππότης της Λεγεώνος της Τιμης της Γαλλικής Δημοκρατίας (2014).
Τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 2014.