Τα μέλη της Τρίτης Τάξης

Τάξις των Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών

1. Εμμανουήλ Ρούκουνας (Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου) (1933, 1997)
2. Απόστολος Σ. Γεωργιάδης (Αστικού Δικαίου) (1935, 2000)
3. Λουκάς Παπαδήμος (Οικονομικών Επιστημών- Χρηματοοικονομικής Θεωρίας & Εφαρμογών) (1947, 2006)
4. Άννα Μπενάκη- Ψαρούδα (Ποινικού Δικαίου) (1934, 2010)
5. Μιχαήλ Σταθόπουλος (Αστικού Δικαίου) (1938, 2011)
6. Νικηφόρος Διαμαντούρος (Πολιτικής Επιστήμης) (1942, 2014)
7. Χριστόφορος Πισσαρίδης (Οικονομικών Επιστημών - Ανάπτυξη και Απασχόληση) (1948, 2016)   *
8. Βασίλειος Ράπανος (Οικονομικών Επιστημών - Δημοσιονομική Θεωρία και Πολιτική) (1947, 2016)
9. Αλέξανδρος Νεχαμάς (Ιστορίας της Φιλοσοφίας)  (1946, 2018)
10. Πασχάλης Κιτρομηλίδης (Ιστορία των Πολιτικών Θεωριών) (1949, 2020)
11. Προκόπιος Παυλόπουλος (Δημόσιο Δίκαιο [Διοικητικό Δίκαιο-Συνταγματικό Δίκαιο]) (1950, 2022)
12. Παύλος Σούρλας (Ηθική των Επιστημών-Βιοηθική) (1945, 2023)

* Μη ενεργό μέλος

Ξένοι Εταίροι

1. Amadou Mahtar M'bow (1921, 1983) Σενεγάλη
2. Harm Peter Westermann (1938, 2016) Tübingen
3. Rowan Douglas Williams (1950, 2017) Cambridge, Αγγλία
4. Yves Gaudemet (1946, 2017) Παρίσι
5. Mario Draghi (1947, 2019) Φρανκφούρτη
6. Philippe C. Schmitter (1936, 2021) Φλωρεντία

Αντεπιστέλλοντα μέλη

1. Pasquale del Prete (1911, 1970) Ιταλία
2. Georges Balandier (1920, 1977) Παρίσι
3. Ανδρέας Καζαμίας (1927, 1981) Wisconsin
4. Joseph Mélèze-Modrzejewski (1930, 1985) Γαλλία
5. Dieter Simon (1935, 1988) Φρανκφούρτη
6. Pierre Villard (1939,  1990) Παρίσι
7. ο Ανδριανουπόλεως Δαμασκηνός Παπανδρέου (1936, 1991) Γενεύη
8. François Terré (1930, 1992)  Παρίσι
9. Ιωάννης Κουμουλίδης (1938, 1993) Indianapolis, Indiana
10. Μιχαήλ Δουκάκης (1933,  1994) Μασαχουσέτη
11. Τερέζα Πεντζοπούλου Βαλαλά (1934,  1995) Θεσσαλονίκη
12. Marcel Conche (1922, 1996) Treffort-Cuisiat- Παρίσι
13. Αλέξανδρος Φοίβος Μουρελάτος (1936, 1999) Austin, Τέξας
14. Λάμπρος Κουλουμπαρίτσης ( 1941, 2000) Βρυξέλλες
15. Δημήτριος (Τρακατέλλης) Αρχιεπίσκοπος Αμερικής (1928, 2003)
16. Μαριάνος Καράσης (1940, 2003) Θεσσαλονίκη
17. Πελαγία Γέσιου- Φαλτσή (1935, 2008) Θεσσαλονίκη
18. Jeffrey Jowell (1940, 2009) Λονδίνο
19. John Dillon (1939, 2009) Δουβλίνο
20. Βασίλειος Σκουρής (1948, 2010) Λουξεμβούργο
21. Νικήτας Αλιπράντης (1941, 2011) Στρασβούργο
22. Jacqueline Dutheil de la Rochère (1940, 2015) Παρίσι
23. Γεώργιος Αναγνωστόπουλος (1939, 2015) San Diego, Καλιφόρνια
24. Baudouin Decharneux (1961, 2016) Βρυξέλλες
25. Λίνος-Αλέξανδρος Σισιλιάνος (1960, 2017) Στρασβούργο
26. Γιάννης Ιωαννίδης (1945, 2017) Medford, Μασαχουσέτη
27. Γεώργιος-Μάριος Αγγελέτος (1975, 2021) Μασαχουσέτη
28. Paul Guyer (1948, 2023) Rhode Island

ΕΚΛΙΠΟΝΤΑ ΤΑΚΤΙΚΑ ΜΕΛΗ

Ἀγγελόπουλος Ἄγγελος, 1904 (Βλαχορράπτη Γορτυνίας) - 1995. Οἰκονοµικὲς Ἐπιστῆµες 1976. Καθηγητὴς Δηµόσιας Οἰκονοµίας τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Καθηγητὴς Οἰκονοµικῆς Πολιτικῆς τῆς Παντείου Σχολῆς, Ὑφυπουργὸς Οἰκονοµικῶν, Διοικητὴς τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος (1974-1979), Πρόεδρος τῆς ΕΤΒΑ, Ἀναπληρωτὴς Διοικητὴς τῆς Διεθνοῦς Τράπεζας.

Ἀλιβιζᾶτος Ἁµίλκας, 1887 (Ληξούρι) - 1969. Θεολογία 1962. Καθηγητὴς Κανονικοῦ Δικαίου καὶ Ποιµαντικῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν. Πρόεδρος τοῦ Παγκοσµίου Συνδέσµου Φιλίας τῶν Ἐκκλησιῶν. Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1969). Εὐεργέτης τῆς Ἀκαδηµίας.

Ἀνδρεάδης Ἀνδρέας, 1876 (Κέρκυρα) - 1935. 1926. Καθηγητὴς Δηµόσιας Οἰκονοµίας καὶ Στατιστικῆς τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν. Εὐεργέτης τῆς Ἀκαδηµίας.

Ἀνδρουλάκης Νικόλαος, 1933 (Ἀθήνα) - 2019. Ποινικὸ Δικονοµικὸ Δίκαιο 2013. Καθηγητὴς Ποινικοῦ Δικαίου στὴ Νοµικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν (1969-2000), Ἀντιπρόσωπος τῆς Ἑλλάδας στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἐπιτροπὴ γιὰ τὰ Προβλήµατα τοῦ Ἐγκλήµατος τοῦ Συµβουλίου τῆς Εὐρώπης (1975-1980), Πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς γιὰ τὴν σύνταξη τοῦ νέου Ἑλληνικοῦ Ποινικοῦ Κώδικα (2005).

Βαλτικὸς Νικόλαος, 1918 (Κάιρο) - 2003. Διεθνὲς Ἐργατικὸ Δίκαιο καὶ Διεθνεῖς Ἐργασιακὲς Σχέσεις 1989 (ἀ. µ. 1978). Καθηγητὴς τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Γενεύης. Μέλος τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου τῆς Χάγης (1984-1994), Δικαστὴς στὸ Εὐρωπαϊκὸ Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωµάτων (1986-1999), Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας Διεθνοῦς Δικαίου τῆς Χάγης (1994-2003).

Βαρβαρέσος Κυριάκος, 1884 (Βοιὲς Λακωνίας) - 1957. Πολιτικὲς Ἐπιστῆµες 1936. Καθηγητὴς Πολιτικῆς Οἰκονοµίας τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν. Ὑποδιοικητὴς καὶ κατόπιν Διοικητὴς τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος. Ὑπουργὸς Οἰκονοµικῶν, Συντονισµοῦ καὶ Ἀντιπρόεδρος τῆς Κυβέρνησης.

Βλάχος Γεώργιος, 1912 (Τρίπολη) - 1996. Πολιτικὲς Ἐπιστῆµες 1983 (ἀ.µ. 1964). Ἐρευνητὴς Ἐθνικοῦ Κέντρου Ἐρευνῶν τῆς Γαλλίας, Καθηγητὴς Πολιτικῆς Ἐπιστήµης καὶ Ἱστορίας τῶν Πολιτικῶν Θεωριῶν τῆς Παντείου Σχολῆς. Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1990).

Βορέας Θεόφιλος, 1873 (Μαρούσι) - 1954. Ψυχολογία 1926. Καθηγητὴς Συστηµατικῆς Φιλοσοφίας καὶ Πειραµατικῆς Ψυχολογίας, Ἱδρυτὴς τοῦ Ψυχολογικοῦ Ἐργαστηρίου τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν. Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1936).

Γεωργάκης Ἰωάννης, 1915 (Λευκάδα) - 1993. Νοµικὲς Ἐπιστῆµες 1989. Καθηγητὴς Ποινικοῦ Δικαίου τῆς Παντείου Σχολῆς, Νοµικὸς σύµβουλος τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, Ὑφυπουργὸς - Γενικὸς Διοικητὴς Ἰονίων Νήσων, Γενικὸς Διοικητὴς Δωδεκανήσου, Πρόεδρος τοῦ Κέντρου Μεσογειακῶν καὶ Ἀραβικῶν Σπουδῶν, Πρέσβης, Πρόεδρος τοῦ Ἱδρύµατος Ἑλληνικοῦ Πολιτισµοῦ (1992-1993), Μόνιµος Γραµµατεὺς τῆς Διεθνοῦς Ἐπιτροπῆς Βραβείων καὶ Πρόεδρος τοῦ Ἱδρύµατος «Ἀλ. Ὠνάσης».

Δεσποτόπουλος Κωνσταντῖνος, 1913 (Σµύρνη) - 2016. Ἱστορία τῆς Φιλοσοφίας 1984. Καθηγητὴς Φιλοσοφίας τοῦ Δικαίου καὶ Φιλοσοφίας γενικὰ στὰ Πανεπιστήµια Ἀθηνῶν, Nancy καὶ Πάντειο. Ὑπουργὸς Παιδείας (1989, 1990). Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1993).

Διοµήδης Ἀλέξανδρος, 1875 (Ἀθήνα) - 1950. Οἰκονοµικὲς Ἐπιστῆµες 1945. Καθηγητὴς Διοικητικοῦ Δικαίου τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Βουλευτὴς Σπετσῶν, Ὑπουργὸς Οἰκονοµικῶν, Δικαιοσύνης, Ἐξωτερικῶν, Διοικητὴς τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης καὶ τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος, Πρόεδρος τοῦ Ἀνωτάτου Οἰκονοµικοῦ Συµβουλίου, Ἀντιπρόεδρος τῆς Κυβέρνησης, Πρωθυπουργός. Εὐεργέτης τῆς Ἀκαδηµίας.

Δρακᾶτος Κωνσταντῖνος, 1928 (Ἰθάκη) - 2013. Οἰκονοµικὲς Ἐπιστῆµες (Οἰκονοµικὴ θεωρία καὶ πολιτικὴ – Ποσοτικὲς ἀναλύσεις) 1998. Καθηγητὴς τῆς Στατιστικῆς στὸ Τµῆµα Οἰκονοµικῶν Ἐπιστηµῶν τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν (1969-1996). Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (2008).

Δυοβουνιώτης Κωνσταντῖνος, 1872 (Πάτρα) - 1943. Θεολογία 1928. Καθηγητὴς Δογµατικῆς καὶ Χριστιανικῆς Ἠθικῆς,
Διευθυντὴς Θρησκευµάτων τοῦ Ὑπουργείου Ἐκκλησιαστικῆς καὶ Δηµοσίας Ἐκπαιδεύσεως.

Ἐξαρχόπουλος Νικόλαος, 1874 (Νάξος) - 1960. Παιδαγωγικὲς Ἐπιστῆµες 1929. Καθηγητής, Διευθυντὴς καὶ Ἐπιθεωρητὴς Μέσης Ἐκπαίδευσης, Καθηγητὴς Φιλοσοφίας καὶ Παιδαγωγικῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Ἱδρυτὴς τοῦ Πανεπιστηµιακοῦ Ἐργαστηρίου Πειραµατικῆς Παιδαγωγικῆς καὶ τοῦ Πειραµατικοῦ Σχολείου τοῦ Πανεπιστηµίου. Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1942).

Εὐσταθιάδης Κωνσταντῖνος, 1912 (Ἀθήνα) - 1979. Νοµικὲς Ἐπιστῆµες 1978. Καθηγητὴς Δηµοσίου Διεθνοῦς Δικαίου τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν καὶ τοῦ Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης, Ἱδρυτὴς τῆς Ἑλληνικῆς Ἑταιρείας Διεθνοῦς Δικαίου, Πρόεδρος τοῦ Ἰνστιτούτου Διεθνοῦς Δικαίου, Πρέσβης, Πρέσβης ἐπὶ τιµῇ.

Ζέπος Παναγιώτης, 1908 (Ἀθήνα) - 1985. Νοµικὲς Ἐπιστῆµες 1970. Καθηγητὴς Ἀστικοῦ Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης καὶ τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Διευθυντὴς τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἰνστιτούτου Διεθνοῦς καὶ Ἀλλοδαποῦ Δικαίου, Γενικὸς Γραµµατεὺς τῶν Ὑπουργείων Δικαιοσύνης καὶ Παιδείας, Ὑπουργὸς Ἐσωτερικῶν καὶ Παιδείας, Πρόεδρος τῆς ἐν Ἀθήναις Ἀρχαιολογικῆς Ἑταιρείας (1980-1985) καὶ Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1975).

Ζηζιούλας Ἰωάννης, Μητροπολίτης Περγάμου, 1931 (Καταφύγιο Κοζάνης) - 2023. Συστηματική Θεολογία 1993. Μητροπολίτης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου. Τακτικός καθηγητής Δογματικῆς Θεολογίας στό Πανεπιστήμιο Ἐδιμβούργου, Συστηματικῆς Θεολογίας στό Πανεπιστήμιο Γλασκώβης, Δογματικῆς Θεολογίας καί Συμβολικῆς στό Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, μόνιμος ἐπισκέπτης καθηγητής στό King’s College στό Πανεπιστήμιο τοῦ Λονδίνου, στό Γρηγοριανό Πανεπιστήμιο τῆς Ρώμης καί στό Πανεπιστήμιο τῆς Γενεύης. Ἀνώτερος Ταξιάρχης τοῦ Φοίνικος (2003), Σταυρός τοῦ Lambeth (2007). Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (2002).

Ζολώτας Ξενοφῶν, 1904 (Ἀθήνα) - 2004. Οἰκονοµικὲς Ἐπιστῆµες 1951. Καθηγητὴς τῆς Πολιτικῆς Οἰκονοµίας στὸ Πανεπιστήµιο Θεσσαλονίκης (1928) καὶ κατόπιν στὸ Πανεπιστήµιο Ἀθηνῶν (1931). Μέλος τοῦ Ἀνωτάτου Οἰκονοµικοῦ Συµβουλίου (1932), κατέλαβε στὰ ἑπόµενα χρόνια ἀνώτατες θέσεις καὶ ἀξιώµατα στὸν οἰκονοµικὸ τοµέα τοῦ κράτους. Ὑπουργὸς Συντονισµοῦ (1952 καὶ 1974), Διοικητὴς τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος (1955-1967, 1974-1981), Πρωθυπουργὸς (1989-1990).

Ἠλιόπουλος Τιµολέων, 1856 (Μεσολόγγι) - 1932. Νοµικὲς Ἐπιστῆµες 1929. Καθηγητὴς Ποινικοῦ Δικαίου τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Βουλευτὴς Ἀττικοβοιωτίας, Ὑπουργὸς Δικαιοσύνης, Πρόεδρος τοῦ Φιλολογικοῦ Συλλόγου «Παρνασσός».

Θεοδωρακόπουλος Ἰωάννης, 1900 (Βασσαρᾶς Λακωνίας) - 1981. Φιλοσοφία 1960. Ἱδρυτὴς τοῦ «Ἀρχείου Φιλοσοφίας καὶ Θεωρίας τῶν Ἐπιστηµῶν», Καθηγητὴς Συστηµατικῆς Φιλοσοφίας τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν καὶ τῆς Παντείου Σχολῆς, Ὑπουργὸς Παιδείας. Πρόεδρος (1963) καὶ Γενικὸς Γραµµατεὺς τῆς Ἀκαδηµίας (1966-1981).

Κανελλόπουλος Παναγιώτης, 1902 (Πάτρα) - 1986. Κοινωνιολογία 1959. Ἱδρυτὴς τοῦ «Ἀρχείου Φιλοσοφίας καὶ Θεωρίας τῶν Ἐπιστηµῶν», Γενικὸς Γραµµατεὺς Ὑπουργείων Ἐθνικῆς Οἰκονοµίας καὶ Παιδείας, Καθηγητὴς Κοινωνιολογίας τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Πρόεδρος τοῦ Ἱδρύµατος Κοινωνικῶν Ἀσφαλίσεων, Ἱδρυτὴς τοῦ Ἐθνικοῦ Ἑνωτικοῦ Κόµµατος, Βουλευτής, Ὑπουργὸς Ἐθνικῆς Ἀµύνης, Ἀνασυγκροτήσεως, Πρωθυπουργὸς (1945, 1967).

Καρµίρης Ἰωάννης, 1904 (Μπράλος Φθιώτιδος) - 1992. Θεολογία 1974. Καθηγητὴς Ἱστορίας Δογµάτων καὶ Συµβολικῆς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Γενικὸς Διευθυντὴς Θρησκευµάτων τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας. Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1981).

Κασιµάτης Γρηγόριος, 1906 (Ἀθήνα) - 1987. Κοινωνικὸ Δίκαιο καὶ Κοινωνικὲς Ἐπιστῆµες 1968. Καθηγητὴς Ἀστικοῦ Δικαίου καὶ Κοινωνικῆς Πολιτικῆς τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Καθηγητὴς Κοινωνικῆς Πολιτικῆς καὶ Ἐργατικοῦ Δικαίου τῆς Ἀνωτάτης Βιοµηχανικῆς Σχολῆς Πειραιῶς καὶ τῆς Παντείου Σχολῆς, Βουλευτὴς Ἀθηνῶν, Ὑπουργὸς Ἐθνικῆς Οἰκονοµίας, Οἰκονοµικῶν, Ἐργασίας, Κοινωνικῆς Πρόνοιας, Γεωργίας, Δικαιοσύνης, Δηµοσίων Ἔργων, Βιοµηχανίας καὶ Παιδείας. Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1972).

Λιβαδᾶς Μιχαήλ, 1857 (Ληξούρι) - 1931. 1926. Καθηγητὴς Δικονοµικοῦ Δικαίου, Καθηγητὴς Πολιτικῆς Δικονοµίας τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν.

Λούβαρις Νικόλαος, 1887 (Ἀρνάδος Τήνου) - 1961. Θεολογία 1960. Καθηγητὴς Εἰσαγωγῆς καὶ Ἑρµηνείας τῆς Καινῆς Διαθήκης τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Γενικὸς Γραµµατεὺς (1935) καὶ Ὑπουργὸς Παιδείας (1936).

Μάνεσης Ἀριστόβουλος, 1921 (Ἀργοστόλι) - 2000. Νοµικὲς Ἐπιστῆµες - Δηµόσιο καὶ Συνταγµατικὸ Δίκαιο 1993. Καθηγητὴς Συνταγµατικοῦ Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης, Καθηγητὴς Δηµοσίου Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Ἀµιένης (Γαλλία), Καθηγητὴς Συνταγµατικοῦ Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Πρόεδρος τῆς Ἕνωσης Ἑλλήνων Συνταγµατολόγων, Πρόεδρος τοῦ Ἐπιστηµονικοῦ Συµβουλίου τῆς Βουλῆς. Γραµµατεὺς ἐπὶ τῶν Πρακτικῶν τῆς Ἀκαδηµίας (1998-2000).

Μαριδάκης Γεώργιος, 1890 (Σίφνος) - 1979. Νοµικὲς Ἐπιστῆµες 1941. Καθηγητὴς Ἰδιωτικοῦ Διεθνοῦς Δικαίου τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Γενικὸς Γραµµατεὺς τοῦ Ὑπουργείου Δικαιοσύνης, Ὑπουργὸς Δικαιοσύνης. Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1951).

Μητσόπουλος Γεώργιος, 1912 (Τρίκαλα Θεσσαλίας) - 2013. Ἰδιωτικὸ Δίκαιο (Οὐσιαστικὸ καὶ Δικονοµικὸ Δίκαιο) 1987. Τακτικὸς Καθηγητὴς Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν (1969-1979). Ὑφυπουργὸς Ἐθνικῆς Οἰκονοµίας στὴν ὑπηρεσιακὴ κυβέρνηση Γ. Θεοτόκη (1950), ὑπουργὸς Ἐσωτερικῶν στὴν ὑπηρεσιακὴ κυβέρνηση Καραµανλῆ (1977), Πρύτανης τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν (1975-1976). Πρόεδρος τῆς Ἑνώσεως τῶν Δικονοµολόγων. Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1999).

Μιχαηλίδης-Νουάρος Γεώργιος, 1909 (Κωνσταντινούπολη) - 2002. Νοµικὲς Ἐπιστῆµες 1974. Καθηγητὴς Ἀστικοῦ Δικαίου τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν. Γραµµατεὺς ἐπὶ τῶν Πρακτικῶν (1975-1977) καὶ Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1984).

Μουτσόπουλος Εὐάγγελος, 1930 (Ἀθήνα) - 2021. Φιλοσοφία 1984. Καθηγητὴς στὰ Πανεπιστήµια Aix en Provence Μασσαλίας, Θεσσαλονίκης καὶ Ἀθηνῶν. Ἱδρυτὴς καὶ Διευθυντὴς τοῦ φιλοσοφικοῦ περιοδικοῦ Διοτίµα καὶ Πρόεδρος τοῦ Ἱδρύµατος Ἐρεύνης καὶ Ἐκδόσεων Νεοελληνικῆς Φιλοσοφίας. Ὑπῆρξε τακτικό ἢ ἀντεπιστέλλον µέλος διεθνῶν Ἀκαδηµιῶν καὶ ἔλαβε πλῆθος τιµητικῶν διακρίσεων. Τὰ ἔργα του, τὰ ὁποῖα ἀνέρχονται σὲ δεκάδες τόµων, ἔχουν µεταφραστεῖ σὲ πολλὲς ξένες γλώσσες.

Μπαλᾶνος Δηµήτριος, 1877 (Ἀθήνα) - 1959. Θεολογία 1931. Καθηγητὴς Πατρολογίας καὶ Ἑρµηνείας τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Ὑπουργὸς Παιδείας καὶ Θρησκευµάτων. Πρόεδρος (1939) καὶ Γενικὸς Γραµµατεὺς τῆς Ἀκαδηµίας (1951-1956).

Μπαλῆς Γεώργιος, 1879 (Δερβένι Κορινθίας) - 1957. Νοµικὴ 1931. Καθηγητὴς Ἀστικοῦ Δικαίου τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Πρόεδρος τοῦ Δικηγορικοῦ Συλλόγου Ἀθηνῶν, Πρόεδρος τοῦ Οἰκονοµικοῦ Συµβουλίου τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν. Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1945).

Μπόνης Κωνσταντῖνος, 1905 (Ἀστακὸς Ἀκαρνανίας) - 1990. Θεολογία 1978. Καθηγητὴς Ἐκκλησιαστικῆς Γραµµατολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης, Καθηγητὴς Πατρολογίας καὶ Ἑρµηνείας τῶν Πατέρων τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Διευθυντὴς τῆς Γερµανικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν, Γενικὸς Διευθυντὴς Θρησκευµάτων τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας. Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1987).

Μπρατσιώτης Παναγιώτης, 1889 (Θήβα) - 1982. Θεολογία 1955. Καθηγητὴς Εἰσαγωγῆς στὴν Παλαιὰ Διαθήκη τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Συνιδρυτὴς τῆς Χριστιανικῆς Κοινωνικῆς Ἑνώσεως καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἀντικαρκινικοῦ Ἰνστιτούτου, Πρύτανης τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν (1955-1956). Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1960).

Παπαδόπουλος Χρυσόστοµος, 1868 (Μάδυτος Θράκης) - 1938. 1926. Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος. Καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Σταυροῦ στὴν Ἱερουσαλήµ, Ἀρχιµανδρίτης Πατριαρχείου Ἱεροσολύµων, Προϊστάµενος τῶν ναῶν τῆς ἑλληνικῆς κοινότητας τῆς Ἀλεξάνδρειας, Διευθυντὴς Ριζαρείου Σχολῆς, Καθηγητὴς Γενικῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν.

Παπαµιχαὴλ Γρηγόριος, 1874 (Ἁγιάσος Λέσβου) - 1956. Θεολογία 1945. Καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Σταυροῦ στὴν Ἱερουσαλήµ, Καθηγητὴς Ἀπολογητικῆς καὶ Ἐγκυκλοπαιδείας τῆς Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Διευθυντὴς τῶν περιοδικῶν Ἐκκλησία, Θεολογία καὶ Ἠπειρωτικὰ Χρονικά. Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1954).

Παπανοῦτσος Εὐάγγελος, 1900 (Πειραιᾶς) - 1982. Παιδαγωγικὲς-Ψυχολογικὲς Ἐπιστῆµες 1980. Διευθυντὴς Παιδαγωγικῶν Ἀκαδηµιῶν, Γενικὸς Διευθυντὴς Παιδείας καὶ Γενικὸς Γραµµατεὺς τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, Βουλευτὴς Ἐπικρατείας, Συνιδρυτὴς τοῦ Μορφωτικοῦ Συλλόγου «Ἀθήναιον», Διευθυντὴς τοῦ περιοδικοῦ Παιδεία.

Παππούλιας Δηµήτριος, 1878 (Ἀθήνα) - 1932. 1926. Καθηγητὴς Ἀστικοῦ Δικαίου τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Πρόεδρος τῆς Ἀρχαιολογικῆς Ἑταιρείας.

Πεσµαζόγλου Ἰωάννης, 1918 (Χίος) - 2003. Οἰκονοµικὲς Ἐπιστῆµες 1992. Καθηγητὴς τῆς Πολιτικῆς Οἰκονοµίας στὸ Πανεπιστήµιο Ἀθηνῶν, Ὑποδιοικητὴς τῆς Τραπέζης τῆς Ἑλλάδος, Διαπραγµατευτὴς γιὰ τὴν σύνδεση τῆς Ἑλλάδος µὲ τὴν ΕΟΚ, Ὑπουργὸς τῶν Οἰκονοµικῶν (1974), ἱδρυτὴς καὶ Πρόεδρος τοῦ Κόµµατος Δηµοκρατικοῦ Σοσιαλισµοῦ (1979-1984), βουλευτής, εὐρωβουλευτής. Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1996).

Πολίτης Νικόλαος, 1872 (Κέρκυρα) - 1942. 1926. Καθηγητὴς Δηµοσίου Δικαίου τῶν Πανεπιστηµίων Aix-en-Provence, Poitiers καὶ Παρισίων, Ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν, Ἀντιπρόσωπος τῆς Ἑλλάδος στὴν Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν καὶ στὴν Διεθνὴ Ἀκαδηµία τῆς Χάγης, Πρέσβης.

Πουλίτσας Παναγιώτης, 1881 (Γεράκι Λακωνίας) - 1968. Νοµικὲς Ἐπιστῆµες 1947. Δικαστής, δικηγόρος, Πρόεδρος τοῦ Συµβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, Βουλευτὴς Ἀθηνῶν, Πρωθυπουργός, Πρόεδρος τῆς Φιλεκπαιδευτικῆς Ἑταιρείας, τῆς Ἀρχαιολογικῆς Ἑταιρείας, τῆς Ἑταιρείας Βυζαντινῶν Σπουδῶν, τῆς Ἑταιρείας Λακωνικῶν Σπουδῶν, τῆς Χριστιανικῆς Κοινωνικῆς Ἑνώσεως, τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἀντικαρκινικοῦ Ἰνστιτούτου κ.ἄ. Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1957).

Ρακτιβὰν Κωνσταντῖνος, 1865 (Μάντσεστερ) - 1935. 1926. Βουλευτής, Ὑπουργὸς Δικαιοσύνης καὶ Ἐσωτερικῶν, Διοικητὴς τῆς Μακεδονίας, ἱδρυτὴς καὶ πρῶτος Πρόεδρος τοῦ Συµβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, Πρόεδρος τοῦ Συλλόγου πρὸς Διάδοσιν τῶν Ἑλληνικῶν Γραµµάτων. Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1933).

Ράλλης Κωνσταντῖνος, 1867 (Ἀθήνα) - 1942. Νοµικὲς Ἐπιστῆµες 1929. Καθηγητὴς Κανονικοῦ Δικαίου τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Καθηγητὴς Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαίου τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Γενικὸς Γραµµατεὺς τοῦ Ὑπουργείου Ἐκκλησιαστικῶν καὶ Δηµοσίας Ἐκπαιδεύσεως.

Σεφεριάδης Στυλιανός, 1873 (Σµύρνη) - 1951. Νοµικὲς Ἐπιστῆµες 1933. Καθηγητὴς Διεθνοῦς Δηµοσίου Δικαίου καὶ Διπλωµατικῆς Ἱστορίας τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Καθηγητὴς Θαλασσίου Διεθνοῦς Δικαίου τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Παρισιοῦ, Πρόεδρος τοῦ Διοικητικοῦ Συµβουλίου τῆς Παντείου Σχολῆς.

Σιώτης Μάρκος, 1912 (Τριπόταµος Τήνου) - 2003. Θεολογία 1993. Διευθυντὴς τοῦ Ἀνωτέρου Ἐκκλησιαστικοῦ Φροντιστηρίου Θεσσαλονίκης, Καθηγητὴς Ἱστορίας καὶ Ἑρµηνείας τῆς Καινῆς Διαθήκης τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῶν Πανεπιστηµίων Θεσσαλονίκης καὶ Ἀθηνῶν, Γενικὸς Διευθυντὴς Θρησκευµάτων τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας.

Σόντης Ἰωάννης, 1907 (Μοναστήρι) - 1982. Νοµικὲς Ἐπιστῆµες 1980. Καθηγητὴς Ἀστικοῦ Δικαίου τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Καθηγητὴς Ἀστικοῦ καὶ Δικονοµικοῦ Δικαίου τῆς Παντείου Σχολῆς, Ὑπουργὸς Παιδείας καὶ Δικαιοσύνης.

Σπηλιωτόπουλος Ἐπαµεινώνδας, 1925-2022 (2001). Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1969 έως το 1993. Άσκησε δικηγορία επί σειράν ετών ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας. Πρόεδρος Ακαδημίας Αθηνών 2014. Μετάλλιο εξαίρετων Πράξεων και μετάλλιο Εθνικής Αντίστασης.

Σπυρόπουλος Ἰωάννης, 1896 (Ναύπλιο) - 1972. Νοµικὲς Ἐπιστῆµες 1955. Καθηγητὴς Δηµοσίου Διεθνοῦς Δικαίου τῶν Πανεπιστηµίων Θεσσαλονίκης καὶ Ἀθηνῶν, Διαιτητὴς στὸ Διεθνὲς Δικαστήριο τῆς Χάγης.

Στασινόπουλος Μιχαήλ, 1903 (Καλαµάτα) - 2002. Νοµικὲς Ἐπιστῆµες 1968. Καθηγητὴς Διοικητικοῦ Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, τῆς Παντείου Σχολῆς, Πρύτανης τῆς Παντείου Σχολῆς, Ἱδρυτὴς καὶ Πρόεδρος τοῦ Ἱδρύµατος Διοικητικοῦ Δικαίου Μιχ. Στασινόπουλος, Ὑπουργὸς Προεδρίας καὶ Ἐργασίας, Πρόεδρος τοῦ Δ.Σ. τοῦ Ἐθνικοῦ Ἱδρύµατος Ραδιοφωνίας καὶ τῆς Ἐθνικῆς Λυρικῆς Σκηνῆς, Βουλευτὴς Ἐπικρατείας, Πρόεδρος τῆς Δηµοκρατίας. Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1978).

Στρέιτ Γεώργιος, 1868 (Πάτρα) - 1948. Νοµικὲς Ἐπιστῆµες 1927. Καθηγητὴς Δηµοσίου καὶ Ἰδιωτικοῦ Διεθνοῦς Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Γενικὸς Γραµµατεὺς τῆς Ἐπιτροπῆς τῶν Ὀλυµπιακῶν Ἀγώνων, Πρεσβευτής, Ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν. Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1931).

Τενεκίδης Γεώργιος, 1910 (Σµύρνη) - 1990. Νοµικὲς Ἐπιστῆµες 1986. Καθηγητὴς Δηµοσίου Διεθνοῦς Δικαίου καὶ Διεθνῶν Σχέσεων τῆς Παντείου Σχολῆς, Καθηγητὴς τῶν Νοµικῶν Σχολῶν τῶν Πανεπιστηµίων Ἀθηνῶν, Θεσσαλονίκης καὶ Παρισίων, Πρύτανης τῆς Παντείου Σχολῆς, Καθηγητὴς καὶ Διευθυντὴς Σπουδῶν καὶ Ἐρευνῶν τῆς Ἀκαδηµίας Διεθνοῦς Δικαίου τῆς Χάγης.

Τουρτόγλου Μενέλαος, 1921 (Σµύρνη) - 2013. Ἱστορία τοῦ Δικαίου 2005 (ἀ.µ. 1984). Τακτικὸς Καθηγητὴς τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Δηµοκριτείου Πανεπιστηµίου Θράκης (1979-1984). Συντάκτης καὶ ἐν συνεχείᾳ Διευθυντὴς τοῦ Κέντρου Ἐρεύνης τῆς Ἱστορίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Δικαίου τῆς Ἀκαδηµίας (1963-1981). Πρύτανης τοῦ Δηµοκριτείου Πανεπιστηµίου Θράκης (1981-1982).

Τριανταφυλλόπουλος Κωνσταντῖνος, 1881 (Καρπενήσι) - 1966. Νοµικὲς Ἐπιστῆµες 1933. Καθηγητὴς τοῦ Ρωµαϊκοῦ Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν, Ὑπουργὸς Δικαιοσύνης, Διοικητὴς τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης, Γενικὸς Γραµµατεὺς τῆς Διοικήσεως τῶν Νήσων τοῦ Αἰγαίου. Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1948).

Τσάτσος Κωνσταντῖνος, 1899 (Ἀθήνα) - 1987. Νοµικὲς Ἐπιστῆµες (Φιλοσοφία τοῦ Δικαίου) 1961. Ἱδρυτὴς τοῦ «Ἀρχείου Φιλοσοφίας καὶ Θεωρίας τῶν Ἐπιστηµῶν», καθηγητὴς Εἰσαγωγῆς στὴν Ἐπιστήµη τοῦ Δικαίου καὶ Φιλοσοφίας τοῦ Δικαίου τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν. Ὑπουργὸς Ἐσωτερικῶν, Τύπου, Παιδείας, Συντονισµοῦ, Προεδρίας Κυβερνήσεως, Κοινωνικῆς Πρόνοιας, Δικαιοσύνης καὶ Πολιτισµοῦ. Πρόεδρος τῆς Δηµοκρατίας. Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας (1966).

Φιλιππίδης Χρύσανθος, 1881 (Κοµοτηνὴ) - 1949. Θεολογία 1939. Μητροπολίτης Τραπεζοῦντος, ἀποκρισάριος τοῦ Οἰκουµενικοῦ Πατριαρχικοῦ θρόνου, Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος.

ΕΚΛΙΠΟΝΤΕΣ ΞΕΝΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ

Arangio-Ruiz Vincenzo (1883-1964, 1963). Καθηγητὴς Ρωµαϊκοῦ καὶ Ἑλληνικοῦ Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Ρώµης, Ὑπουργὸς Παιδείας τῆς Ἰταλίας.

Battifol Henri (1905-1989, 1979). Καθηγητὴς στὴν Νοµικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστηµίου τῶν Παρισίων.

Bea Agostino (1881-1968, 1965). Θεολόγος, µοναχός, καρδινάλιος τῆς Ρωµαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, Καθηγητὴς καὶ Διευθυντὴς τοῦ Ποντιφικοῦ Βιβλικοῦ Ἰνστιτούτου τῆς Ρώµης, Γενικὸς Γραµµατεὺς τῆς Ἐπιτροπῆς γιὰ τὴν Ἕνωση τῶν Ἑτεροδόξων Ἐκκλησιῶν.

Bobbio Norberto (1909-2004, 1986). Καθηγητὴς Πολιτικῆς Φιλοσοφίας καὶ Φιλοσοφίας τοῦ Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Τουρίνου, Πρόεδρος τῆς Ἀκαδηµίας τοῦ Τουρίνου.

Calogero Guido (1904-1986, 1976). Καθηγητὴς Συστηµατικῆς Φιλοσοφίας, Ἱστορίας τῆς Φιλοσοφίας καὶ Ἀρχαίας Φιλοσοφίας τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Ρώµης, Πρόεδρος τῆς Ἰταλικῆς Φιλοσοφικῆς Ἑταιρείας, Διευθυντὴς τοῦ Ἰταλικοῦ Ἐπιµορφωτικοῦ Ἰνστιτούτου τοῦ Λονδίνου.

Chenot Bernard (1909-1995, 1983). Ὑπουργός, Πρόεδρος τοῦ Συµβουλίου Ἐπικρατείας τῆς Γαλλίας, Καθηγητὴς Δικαίου στὸ Ἰνστιτοῦτο Πολιτικῶν Ἐπιστηµῶν.

Daniélou Jean (1905-1974, 1970). Καθηγητὴς Θεολογίας τοῦ Πανεπιστηµίου τῶν Παρισίων, Καρδινάλιος.

Druon Maurice Samuel Roger Charles (1918-2009, 1981). Λογοτέχνης, Βουλευτὴς Παρισίων, Ὑπουργὸς Πολιτισµοῦ τῆς Γαλλίας, µέλος τῆς Académie Française.

Faure Edgar (1908-1989, 1981). Νοµικὸς καὶ πολιτικός, Καθηγητὴς Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Dijon, Γερουσιαστής, Ὑπουργὸς καὶ Πρωθυπουργὸς τῆς Γαλλίας (1952, 1955-1956).

Gadamer Hans-Georg (1900-2000, 1970). Καθηγητὴς Φιλοσοφίας τῶν Πανεπιστηµίων Marburg, Λειψίας, Φραγκφούρτης καὶ Χαϊδελβέργης.

Guitton Jean (1901-1999, 1986). Καθηγητὴς Φιλοσοφίας καὶ Ἱστορίας τῆς Φιλοσοφίας τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Σορβόννης.

Jaspers Karl (1883-1969, 1963). Καθηγητὴς Φιλοσοφίας τῶν Πανεπιστηµίων τῆς Χαϊδελβέργης καὶ τῆς Βασιλείας.

Kaser Max (1906-1997, 1988). Καθηγητὴς Ρωµαϊκοῦ Δικαίου καὶ Ἱστορίας τοῦ Δικαίου στὴν Νοµικὴ Σχολὴ τῶν Πανεπιστηµίων τοῦ Münster καὶ τοῦ Ἁµβούργου.

Kunkel Wolfgang (1902-1981, 1963). Καθηγητὴς Ρωµαϊκοῦ Δικαίου στὴν Νοµικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Μονάχου.

Leontief Wassily (1906-1999, 1988). Καθηγητὴς Οἰκονοµικῶν Ἐπιστηµῶν τῶν Πανεπιστηµίων τῆς Νέας Ὑόρκης καὶ τοῦ Harvard, Διευθυντὴς τοῦ Ἰνστιτούτου Οἰκονοµικῆς Ἀνάλυσης τῆς Νέας Ὑόρκης. Nobel Οἰκονοµίας (1973).

Morandière Léon-Julliot, de la (1885-1968, 1963). Καθηγητὴς Διεθνοῦς Ἰδιωτικοῦ Δικαίου τῶν Πανεπιστηµίων τῆς Rennes, τοῦ Στρασβούργου καὶ τῶν Παρισίων, Πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς γιὰ τὴν Ἀναθεώρηση τοῦ Γαλλικοῦ Ἀστικοῦ Κώδικα.

Ramsay Michael, Lord (1904-1988, 1972). Ἀρχιεπίσκοπος τοῦ Canterbury (1961-1974), Καθηγητὴς Θεολογίας τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Durham, Πρόεδρος τοῦ Παγκοσµίου Συµβουλίου Ἐκκλησιῶν.

Scheltema Herman Jan (1906-1981, 1978). Καθηγητὴς Ρωµαϊκοῦ Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Groningen.

Σοκολὼφ Ἰωάννης (1870-1937, 1933). Βυζαντινολόγος, Καθηγητὴς Ἱστορίας τῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἀνατολῆς, καθὼς καὶ τῆς Βυζαντινῆς καὶ Νέας Ἑλληνικῆς Γλώσσας καὶ Φιλολογίας τοῦ Πανεπιστηµίου καὶ τοῦ Ἀρχαιολογικοῦ Ἰνστιτούτου τοῦ Κιέβου καὶ τῆς Θεολογικῆς Ἀκαδηµίας τῆς Πετρούπολης.

Vedel Georges (1910-2002, 1991). Καθηγητὴς Συνταγµατικοῦ καὶ Διοικητικοῦ Δικαίου τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τῶν Πανεπιστηµίων τοῦ Παρισιοῦ, τοῦ Poitiers καὶ τῆς Toulouse καὶ τοῦ Ἰνστιτούτου Πολιτικῶν Ἐπιστηµῶν τῆς Γαλλίας. Πρόεδρος τοῦ Ἀνωτάτου Συµβουλίου Ἐθνικῆς Ἐκπαιδεύσεως τῆς Γαλλίας, Πρόεδρος τοῦ Ἰνστιτούτου Διεθνοῦς Δικαίου καὶ τῆς Ἑταιρείας Πολιτικῶν Ἐπιστηµῶν τῆς Γαλλίας.

Visscher Fernand, de (1885-1964, 1963). Ἱστορικὸς τῶν Δικαίων τῆς Ἀρχαιότητας, Καθηγητὴς Ρωµαϊκοῦ καὶ Ἑλληνικοῦ Δικαίου τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τῶν Πανεπιστηµίων τῆς Gand καὶ τῆς Louvain.

Weil Prosper (1926-2018, 2008). Νοµικός. Καθηγητὴς τῶν Πανεπιστηµίων Paris II, τῆς Grenoble, τῆς Aix-en-Provence καὶ τῆς Nice. Ἐπίσης δίδαξε στὸ Ἰνστιτοῦτο Πολιτικῶν Ἐπιστηµῶν τῶν Παρισίων καὶ στὴν Ἀκαδηµία Διεθνοῦς Δικαίου τῆς Χάγης. Μέλος τῆς Ἀκαδηµίας Ἠθικῶν καὶ Πολιτικῶν Ἐπιστηµῶν τοῦ Institut de France ἀπὸ τὸ 1999.

ΕΚΛΙΠΟΝΤΑ ΑΝΤΕΠΙΣΤΕΛΛΟΝΤΑ ΜΕΛΗ

Antonopoulos John (1920-2014, 1983). Καθηγητὴς Φιλοσοφίας καὶ Διευθυντὴς τοῦ Κέντρου Ἑλληνικῶν Σπουδῶν στὸ Πολιτειακὸ Πανεπιστήµιο τῆς Νότιας Φλόριντα (ΗΠΑ).

Ἀντωνοπούλου Ἑλένη (1891-1944, 1940). Καθηγήτρια Κοινωνικῆς Οἰκονοµίας, Οἰκονοµικῆς Ἱστορίας καὶ Κοινωνικῆς Νοµοθεσίας τοῦ Πανεπιστηµίου τῶν Βρυξελλῶν.

Ashburner Walter (1864-1936, 1933). Καθηγητὴς Ἀρχαίου Ἑλληνικοῦ καὶ Ρωµαϊκοῦ Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Ὀξφόρδης.

Βαβοῦσκος Κωνσταντῖνος (1921-2012, 1984). Καθηγητὴς Ἀστικοῦ Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης, Πρόεδρος τῆς Ἑταιρείας Μακεδονικῶν Σπουδῶν (ΕΜΣ) καὶ τοῦ Ἱδρύµατος Μελετῶν τῆς Χερσονήσου τοῦ Αἵµου (ΙΜΧΑ).

Bacca Juan Garcia (1901-1992, 1983). Καθηγητὴς Ἀρχαίας Φιλοσοφίας καὶ Διευθυντὴς τοῦ Ἰνστιτούτου Φιλοσοφίας τοῦ Κεντρικοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Βενεζουέλας (Καράκας).

Balandier Georges (1920-2016, 1977). Καθηγητὴς Κοινωνιολογίας καὶ Ἐθνολογίας, Διευθυντὴς Σπουδῶν στὴν Σχολὴ Ἀνωτέρων Κοινωνικῶν Σπουδῶν, Ἱδρυτὴς τοῦ Κέντρου Ἀφρικανικῶν Σπουδῶν τοῦ Πανεπιστηµίου τῶν Παρισίων.

Balogh Elemér (1881-1955, 1950). Καθηγητὴς Διεθνοῦς Ἰδιωτικοῦ καὶ Συγκριτικοῦ Δικαίου τῶν Πανεπιστηµίων τῆς Λιθουανίας καὶ τοῦ Γιοχάνεσµπουργκ, Ἰσόβιος Γενικὸς Γραµµατεὺς τῆς Διεθνοῦς Ἀκαδηµίας Συγκριτικοῦ Δικαίου τῆς Χάγης.

Βαλτικὸς Νικόλαος (1918-2003, 1978) (τ.µ. Νοµικὲς Ἐπιστῆµες 1989).

Βιζουκίδης Περικλῆς (1882-1956, 1951). Καθηγητὴς Ἀρχαίου Ἑλληνικοῦ καὶ Ρωµαϊκοῦ Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης.

Bingham of Cornhill Thomas, the Right Hon. Lord (1933-2010, 2001). Γραµµατεὺς τοῦ Ἀγγλικοῦ Δικαστηρίου τοῦ Θρόνου, Δικαστὴς τοῦ Ἀνωτάτου Δικαστηρίου καὶ τοῦ Ἐµποροδικείου, Λόρδος Ἀρχιδικαστὴς τῆς Ἀγγλίας. Ἐπισκέπτης Καθηγητὴς τῶν Πανεπιστηµίων τοῦ Λονδίνου, τῆς Ὀξφόρδης καὶ τοῦ Cambridge.

Βλαβιανὸς Βασίλειος (1903-1994, 1980). Δηµοσιολόγος, Καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Νέας Ὑόρκης, Ἐπισκέπτης Καθηγητὴς τῶν Πανεπιστηµίων Γουαϊόµινγκ, Μονάχου καὶ Ἱερουσαλήµ.

Βλαστὸς Γρηγόριος (1907-1991, 1988). Ἱστορικὸς τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Φιλοσοφίας, Καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Princeton.

Βλάχος Γεώργιος (1912-1996, 1964) (τ. µ. Πολιτικὲς Ἐπιστῆµες 1983).

Bonner Robert (1868-1946, 1933). Ἱστορικὸς τοῦ Δικαίου, Καθηγητὴς τοῦ Τµήµατος Ἑλληνικῶν Σπουδῶν τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Σικάγου.

Brademas John (1927-2016, 1984). Πολιτειολόγος, Καθηγητὴς Πολιτικῶν Ἐπιστηµῶν καὶ Πρόεδρος τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Νέας Ὑόρκης, Μέλος τοῦ Ἀµερικανικοῦ Κογκρέσου καὶ τοῦ Συµβουλίου Ἐξωτερικῶν Σχέσεων.

Γεωργιάδης Ἀστέριος (1936-2011, 1997). Καθηγητὴς Ἀστικοῦ Δικονοµικοῦ Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης.

Carbonnier Jean (1908-2003, 1977). Καθηγητὴς Ἀστικοῦ Δικαίου καὶ Κοινωνιολογίας τοῦ Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου τῶν Παρισίων, ἐπίτιµος κοσµήτωρ τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Poitiers.

Ciccotti Ettore (1863-1939, 1933). Ἱστορικὸς τοῦ Δικαίου καὶ κοινωνιολόγος, Καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Ρώµης, µέλος τῆς Ἰταλικῆς Γερουσίας.

Collinet Paul (1869-1939, 1933). Ἱστορικὸς τοῦ Δικαίου, Καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστηµίου τῶν Παρισίων.

Condurachi Emil (1912-1989, 1982). Ἑλληνιστὴς ἱστοριογράφος, φιλόλογος καὶ ἀρχαιολόγος, Καθηγητὴς Ἀρχαιολογίας καὶ Ἀρχαίας Ἱστορίας τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Βουκουρεστίου, Μόνιµος Γενικὸς Γραµµατεὺς τῆς Διεθνοῦς Ἑνώσεως Σπουδῶν τῆς Νοτιοανατολικῆς Εὐρώπης.

Δεληγιάννης Ἰωάννης (1920-1999, 1984). Καθηγητὴς Ἀστικοῦ, Οἰκογενειακοῦ, Κληρονοµικοῦ, Ἐνοχικοῦ καὶ Ἐργατικοῦ Δικαίου, Πρύτανης τοῦ Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης.

Δελιβάνης Δηµήτριος (1909-1997, 1984). Καθηγητὴς Πολιτικῆς Οἰκονοµίας, Πρύτανης τοῦ Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης, Ἀντιπρόσωπος τῆς Ἑλλάδος στὴν Οἰκονοµικὴ Ἐπιτροπὴ τῆς Γενικῆς Συνέλευσης τοῦ ΟΗΕ.

Δήµου Ραφαὴλ (1892-1968, 1964). Καθηγητὴς Φιλοσοφίας τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Harvard.

Dupuy René Jean (1918-1997, 1987). Καθηγητὴς Διεθνοῦς Δικαίου τοῦ Collège de France καὶ τῶν Πανεπιστηµίων τοῦ Ἀλγερίου, τῆς Μασσαλίας καὶ τῆς Νίκαιας. Ἱδρυτὴς καὶ Διευθυντὴς τοῦ Ἰνστιτούτου Δικαίου τῆς Εἰρήνης καὶ Ἀναπτύξεως τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Νίκαιας, Γενικὸς Γραµµατεὺς τῆς Ἀκαδηµίας Διεθνοῦς Δικαίου τῆς Χάγης, Πρόεδρος τῆς Académie Mondiale pour la Paix, τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Ἰνστιτούτου Ἀνωτάτων Διεθνῶν Σπουδῶν τῆς Νίκαιας καὶ τοῦ Γαλλικοῦ Ὀργανισµοῦ τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου.

Εὐρυγένης Δηµήτριος (1925-1986, 1984). Καθηγητὴς Ἰδιωτικοῦ Διεθνοῦς Δικαίου, Διευθυντὴς τοῦ Τοµέα Διεθνῶν Σπουδῶν τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης, Διευθυντὴς τοῦ Κέντρου Διεθνοῦς καὶ Εὐρωπαϊκοῦ Οἰκονοµικοῦ Δικαίου, Βουλευτὴς Ἐπικρατείας (1974-1977) καὶ Ὑφυπουργὸς Παιδείας (1974-1975).

Florovsky Georges (1900-1980, 1965). Καθηγητὴς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Harvard, τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Βελιγραδίου, τοῦ Ὀρθοδόξου Ρωσικοῦ Ἰνστιτούτου (Παρίσι) καὶ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς τῆς Νέας Ὑόρκης.

Freshfield Edwin Hanson (1904-1948, 1933). Ἱστορικὸς τοῦ Δικαίου, Καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Reigate.

Ζοῦµπος Ἀναστάσιος (1921-2012, 1987). Καθηγητὴς Συστηµατικῆς Φιλοσοφίας, Διευθυντὴς τοῦ Φιλοσοφικοῦ Σπουδαστηρίου, Πρύτανης τοῦ Πανεπιστηµίου Πατρῶν, Ἱδρυτὴς τοῦ Πειραµατικοῦ Σχολείου Πατρῶν, Πρόεδρος τῆς Ἑταιρείας Ἀχαϊκῶν Μελετῶν καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἐρυθροῦ Σταυροῦ Πατρῶν.

Galbraith John Kenneth (1908-2006, 1993). Οἰκονοµολόγος, πολιτικὸς καὶ διπλωµάτης. Καθηγητὴς Οἰκονοµικῶν Ἐπιστηµῶν τῶν Πανεπιστηµίων Cambridge, Princeton καὶ Harvard, Πρεσβευτὴς τῶν ΗΠΑ στὴν Ἰνδία.

Gaudemet Jean (1908-2001, 1975). Καθηγητὴς Ἑλληνικοῦ καὶ Ρωµαϊκοῦ Δικαίου τῶν Πανεπιστηµίων τῆς Γκρενόµπλ, τοῦ Στρασβούργου καὶ τῶν Παρισίων.

Georgescu Valentin (1908-1995, 1977). Ρωµαϊστὴς καὶ βυζαντινολόγος, Καθηγητὴς Ρωµαϊκοῦ Δικαίου τῶν Πανεπιστηµίων τῆς Λωζάννης καὶ τοῦ Ἰασίου.

Habsburg-Lorraine Otto, von (1912-2011, 1981). Εὐρωβουλευτής, ἐπίτιµος διδάκτωρ τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Μπογκοτά.

Henderson George Patrick (1915-2004, 1974). Καθηγητὴς Φιλοσοφίας τῶν Πανεπιστηµίων Saint Andrew καὶ Dundee.

Jerphagnon Lucien (1921-2011, 1996). Καθηγητὴς Φιλοσοφίας καὶ Ἱστορίας τῆς Φιλοσοφίας τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Caen.

Jowell Jeffrey (1939-2012, 2009). Καθηγητὴς τοῦ Διοικητικοῦ Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Λονδίνου.

Κακλαµάνος Δηµήτριος (1872-1949, 1947). Λόγιος, διπλωµάτης καὶ δηµοσιογράφος. Πρεσβευτὴς τῆς Ἑλλάδος στὸ Λονδίνο.

Κακούρης Κωνσταντῖνος (1919-2000, 1994). Σύµβουλος Ἐπικρατείας, Δικαστὴς τοῦ Δικαστηρίου τῶν Εὐρωπαϊκῶν Κοινοτήτων. Συγγραφεὺς δοκιµίων καὶ ἄρθρων Θεωρίας τοῦ Κοινοτικοῦ καὶ Γενικοῦ Δηµοσίου Δικαίου. Πρόεδρος τοῦ Δικαστηρίου Ἀγωγῶν Κακοδικίας, Γενικὸς Ἐπιθεωρητὴς τῶν Διοικητικῶν Δικαστηρίων.

Κεσσίδης Θεοχάρης (1920-2009, 1987). Καθηγητὴς Φιλοσοφίας τοῦ Πανεπιστηµίου Λοµονόσοφ τῆς Μόσχας καὶ τοῦ Κρατικοῦ Ἰνστιτούτου Καλῶν Τεχνῶν.

Κλεόµβροτος Ἰάκωβος (1907-1987, 1986). Θεολόγος καὶ ἀρχαιολόγος, Μητροπολίτης Σισανίου καὶ Σιατίστης καὶ κατόπιν Μυτιλήνης.

Klibansky Raymond (1905-2005, 1970). Καθηγητὴς Φιλοσοφίας τοῦ Πανεπιστηµίου MacGill τοῦ Μόντρεαλ, Πρόεδρος τοῦ Διεθνοῦς Ἰνστιτούτου Φιλοσοφίας.

Koschaker Paul (1879-1951, 1933). Ἱστορικὸς τοῦ Δικαίου. Καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Λειψίας.

Κοτσίρης Λάµπρος (1934-2020, 1998). Καθηγητὴς Ἐµπορικοῦ Δικαίου, Πρόεδρος τοῦ Τµήµατος Νοµικῆς στὴν Σχολὴ Νοµικῶν καὶ Οἰκονοµικῶν Ἐπιστηµῶν τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης (1989-2005).

Κωνσταντινίδης Χρυσόστοµος (1921-2006, 1996). Μητροπολίτης Μύρων καὶ κατόπιν Ἐφέσου. Καθηγητὴς Δογµατικῆς Θεολογίας τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης, Πρόεδρος τῶν Συνοδικῶν Ἐπιτροπῶν τοῦ Οἰκουµενικοῦ Πατριαρχείου ἐπὶ τῶν Διορθοδόξων καὶ Διαχριστιανικῶν Ζητηµάτων.

Λαδᾶς Στέφανος (1898-1976, 1940). Καθηγητὴς Διεθνοῦς Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Νέας Ὑόρκης, Διευθυντὴς τοῦ Τµήµατος Διεθνῶν Μελετῶν τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Harvard.

Λιάκουρας Παναγιώτης (1931-2016, 2003). Καθηγητὴς τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Temple τῆς Φιλαδελφείας (1963).

Lohmann Johannes (1895-1983, 1976). Καθηγητὴς Συγκριτικῆς Γλωσσολογίας καὶ Φιλοσοφίας τῆς Γλώσσας τῶν Πανεπιστηµίων Rostock, Βασιλείας καὶ Freiburg.

Μανωλεδάκης Ἰωάννης (1937-2011, 2003). Καθηγητὴς τοῦ Ποινικοῦ Δικαίου τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης.

Μαρκεζίνης Βασίλειος (1944-2023, 1995). Καθηγητής Συγκριτικού Δικαίου του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, του Τέξας, του Λονδίνου, του Λάιντεν της Ολλανδίας. Ιδρυτής του Ινστιτούτου Ευρωπαϊκού και Συγκριτικού Δικαίου. Μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας.

Mélèse-Modrzejewski Joseph (1930-2017, 1985). Καθηγητὴς Ἱστορίας τοῦ Δικαίου καὶ Ἀρχαίας Ἱστορίας τοῦ Πανεπιστηµίου τῶν Παρισίων, Ἐρευνητὴς στὸ Ἐθνικὸ Κέντρο Ἐπιστηµονικῶν Ἐρευνῶν Γαλλίας (CNRS).

Milliex Roger (1913-2006, 1982). Καθηγητὴς τῆς γαλλικῆς γλώσσης καὶ τοῦ γαλλικοῦ πολιτισµοῦ στὸ Γαλλικὸ Ἰνστιτοῦτο Ἀθηνῶν (1936-1959). Μορφωτικὸς ἀκόλουθος στὴν Κύπρο (1959-1971). Διευθυντὴς τοῦ Γαλλικοῦ Ἰνστιτούτου τῆς Γένουας (1971-1975). Πρόβαλε ἐπίσης µὲ πολυάριθµες µελέτες καὶ ἄρθρα τὸν ἑλληνικὸ πολιτισµὸ καὶ τὴν ἑλληνικὴ διανόηση.

Μοδινὸς Πόλυς (Πολύδωρος) (1899-1988, 1985). Νοµικός, συγγραφέας, διπλωµάτης. Πρόεδρος τῶν Μικτῶν Δικαστηρίων τῆς Αἰγύπτου, Πρόεδρος τῆς Ἀρχαιολογικῆς Ἑταιρείας τῆς Αἰγύπτου, Πρεσβευτὴς τῆς Κυπριακῆς Δηµοκρατίας στὴν Γαλλία, στὴν Ἱσπανία, στὴν Πορτογαλία καὶ στὸ Βατικανό.

Montuori Mario (1921-2008, 1983). Καθηγητὴς Θεωρίας καὶ Κριτικῆς τῶν Ἀξιῶν καὶ Ἱστορίας τῆς Φιλοσοφίας τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Ρώµης, Διευθυντὴς τοῦ Ἰταλικοῦ Μορφωτικοῦ Ἰνστιτούτου τῆς Ἀθήνας.

Oehler Klaus (1928-2020, 1977). Καθηγητὴς Φιλοσοφίας τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Ἁµβούργου, ἐρευνητὴς τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Princeton καὶ τοῦ Κέντρου Βυζαντινῶν Ἐρευνῶν Dumbarton Oaks τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Harvard.

Παπανδρέου Δαµασκηνὸς (1936-2011, 1991). Μητροπολίτης Ἀδριανουπόλεως (ἀπὸ τὸ 2003). Πρώην Μητροπολίτης Ἑλβετίας (1982-2002). Προϊστάµενος τοῦ Ὀρθοδόξου Κέντρου τοῦ Οἰκουµενικοῦ Πατριαρχείου στὴν Γενεύη, Καθηγητὴς Θεολογίας τῆς Ρωµαιοκαθολικῆς Σχολῆς τῆς Λουκέρνης.

Plantey Alain (1924-2013, 2006). Νοµικός, Εἰσηγητὴς στὸ Conseil d’État (1950), Πάρεδρος (1956), Σύµβουλος (1974). Μέλος τῆς Ἀκαδηµίας τῶν Ἠθικῶν καὶ Πολιτικῶν Ἐπιστηµῶν τοῦ Institut de France ἀπὸ τὸ 1983.

Robertis Francesco-Maria, de (1910-1998, 1975). Καθηγητὴς Ρωµαϊκοῦ Δικαίου τῆς Διεθνοῦς Σχολῆς Συγκριτικοῦ Δικαίου τοῦ Στρασβούργου.

Rostovtzeff Michel (1870-1952, 1933). Κοινωνιολόγος καὶ Δηµοσιονόµος, Καθηγητὴς Ἱστορίας τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Yale.

Rougemont Denis, de (1906-1985, 1977). Ἱδρυτὴς καὶ Καθηγητὴς τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κέντρου Πολιτισµοῦ, Καθηγητὴς τοῦ Πολυτεχνείου τῆς Ζυρίχης καὶ τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Γενεύης.

Ρωσσίδης Εὐγένιος (1927-2020, 2007). Νοµικός, Ὑφυπουργὸς Οἰκονοµικῶν τῶν ΗΠΑ (1969-1973). Ἱδρυτὴς τοῦ Ἀµερικανo-Ἑλληνικοῦ Ἰνστιτούτου τῆς Οὐάσινγκτον.

Sartori Franco (1922-2004, 1990). Καθηγητὴς Ἑλληνικῆς καὶ Ρωµαϊκῆς Ἱστορίας, Πολιτικοῦ Στοχασµοῦ καὶ Θεσµῶν τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Πάδουας.

Sauvy Alfred (1898-1990, 1989). Καθηγητὴς Κοινωνικῆς Δηµογραφίας στὸ Ἰνστιτοῦτο Πολιτικῶν Ἐπιστηµῶν καὶ στὸ Collège de France, Διευθυντὴς τοῦ Ἰνστιτούτου Συγκυρίας, Γενικὸς Διευθυντὴς τοῦ Ἐθνικοῦ Ἰνστιτούτου Δηµογραφικῶν Μελετῶν.

Schwab Karl-Heinz (1920-2008, 1990). Καθηγητὴς Ἀστικοῦ Δικαίου καὶ Ἀστικοῦ Δικονοµικοῦ Δικαίου, Πρύτανης τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Erlangen, Πρόεδρος τῆς Συνόδου τῆς Εὐαγγελικῆς-Λουθηρανικῆς Ἐκκλησίας τῆς Βαυαρίας.

Schweitzer Albert (1875-1965, 1965). Θεολόγος, µουσικός, γιατρὸς καὶ φιλάνθρωπος. Nobel Εἰρήνης (1952).

Sciacca Michele (1908-1975, 1974). Καθηγητὴς Φιλοσοφίας τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Γένουας.

Σημίτης Σπύρος (1934-2023, 2002). Καθηγητής Εργατικού και Αστικού Δικαίου, καθώς και Πληροφορικής του Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης.

Τζερµιᾶς Παῦλος (1925-2016, 2000). Πολιτειολόγος καὶ δηµοσιογράφος, Καθηγητὴς Πολιτικῶν Ἐπιστηµῶν τῶν Πανεπιστηµίων τῆς Ζυρίχης καὶ τοῦ Freiburg.

Τζωρτζᾶτος Βαρνάβας (1918-1985, 1982). Μητροπολίτης Κίτρους Πιερίας. Ἐπίτιµος Καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Βελιγραδίου.

Τουρτόγλου Μενέλαος (1921-2013, 1984) (τ. µ. 2005).

Volterra Edoardo (1904-1984, 1975). Καθηγητὴς Ρωµαϊκοῦ καὶ Ἀρχαίου Ἑλληνικοῦ Δικαίου τῶν Πανεπιστηµίων Ρώµης, Πίζας, Πάρµας καὶ Βολωνίας, Πρόεδρος τοῦ Συνταγµατικοῦ Δικαστηρίου τῆς Ἰταλίας.

Ware Κάλλιστος (Timothy Richard) (1934-2022, 2007) (Θεολογίας). Μητροπολίτης Διοκλείας. Καθηγητὴς τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Ὀξφόρδης (1966-2001).

Weiss Egon (1880-1964, 1933). Νοµοµαθὴς καὶ ἱστορικὸς τοῦ Δικαίου, Καθηγητὴς τοῦ Γερµανικοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Πράγας.

Wenger Leopold (1874-1953, 1933). Καθηγητὴς Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Μονάχου.

Westerink Leendert Gerrit (1913-1990, 1990). Καθηγητὴς Φιλοσοφίας τοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Νέας Ὑόρκης, Ἐπισκέπτης Καθηγητὴς στὸ Collège de France καὶ στὸ Πανεπιστήµιο τοῦ Harvard.

Whitlam Gough Edward (1916-2014, 1992). Μέλος τοῦ Δ.Σ. τῆς UNESCO, Καθηγητὴς Πολιτικῶν Ἐπιστηµῶν τῶν Πανεπιστηµίων τοῦ Σίδνεϋ, τῆς Καµπέρα καὶ τοῦ Harvard, Πρόεδρος τοῦ Ἐθνικοῦ Μουσείου τῆς Αὐστραλίας. Πρωθυπουργὸς τῆς Αὐστραλίας (1972-1975).

Woitrin Michel (1919-2008, 1996). Καθηγητὴς Μακροοικονοµικῆς Ἀνάλυσης, Θεωρίας Διεθνοῦς Ἐµπορίου καὶ Δηµογραφίας τοῦ Φλαµανδικοῦ Πανεπιστηµίου τῆς Louvain.

Wolf Erik (1902-1977, 1976). Καθηγητὴς Γενικῆς Θεωρίας τοῦ Δικαίου στὴν Νοµικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Freiburg.

Wolff Hans Julius (1902-1983, 1975). Καθηγητὴς Ρωµαϊκοῦ καὶ Ἀστικοῦ Δικαίου τῶν Πανεπιστηµίων τοῦ Παναµᾶ, τῆς Ὀκλαχόµα καὶ τοῦ Freiburg.

Φραγκίστας Χαράλαµπος (1905-1976, 1933). Καθηγητὴς Πολιτικῆς Δικονοµίας, Ἀστικοῦ Δικαίου καὶ Διεθνοῦς Ἰδιωτικοῦ Δικαίου καὶ Πρύτανης τοῦ Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης.

Φραντζεσκάκης Φωκίων (1910-1992, 1964). Διεθνολόγος, Καθηγητὴς τοῦ Κέντρου Συγκριτικοῦ Δικαίου καὶ Διευθυντὴς τοῦ Ἰνστιτούτου Δικαίου τοῦ Πανεπιστηµίου τῶν Παρισίων, Διευθυντὴς Ἐρευνῶν τοῦ Ἐθνικοῦ Κέντρου Ἐπιστηµονικῶν Ἐρευνῶν (CNRS) τῆς Γαλλίας, Καθηγητὴς τῆς Νοµικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης.

Χλωρὸς Ἀλέξανδρος (1926-1982, 1976). Καθηγητὴς Ἀγγλικοῦ Δικαίου, Συγκριτικῆς τῶν Ξένων Δικαίων, Γενικῆς Θεωρίας καὶ Φιλοσοφίας τοῦ Δικαίου τῆς Νοµικῆς Σχολῆς, Διευθυντὴς τοῦ Κέντρου Εὐρωπαϊκοῦ Δικαίου καὶ Κοσµήτωρ τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Λονδίνου.

Ziebarth Erich (1868-1944, 1933). Καθηγητὴς Ἀρχαίας Ἱστορίας καὶ Κλασικῆς Φιλολογίας τοῦ Πανεπιστηµίου τοῦ Ἁµβούργου.