Σούρλας Παύλος

Ηθική των Επιστημών-Βιοηθική

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Τελείωσε το Γυμνάσιο της Βαρβακείου Προτύπου Σχολής το 1963 με τον βαθμό Άριστα. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε με Άριστα το 1968. Από το ίδιο έτος σπούδασε ως υπότροφος της Γερμανικής Υπηρεσίας Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μονάχου (Ludwig-Maximilians-Universtität), όπου ανακηρύχθηκε διδάκτωρ το 1973. Στη συνέχεια διατέλεσε μεταδιδακτορικός υπότροφος του Ιδρύματος Alexander von Humboldt επί διετία (1979-1981) και το 1982 ανακηρύχθηκε Υφηγητής της Φιλοσοφίας του δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διήλθε τις βαθμίδες του Επίκουρου και του Αναπληρωτή Καθηγητή και το 1990 εξελέγη Καθηγητής στην ίδια Σχολή και στο ίδιο αντικείμενο, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι την αφυπηρέτησή του το 2012. Παράλληλα, από το 2003 δίδαξε και εξακολουθεί να διδάσκει Βιοηθική στο διε[ιστημονικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα Βιοηθικής του Πανεπιστημίου Κρήτης (πλέον από κοινού με τη Νομική Σχολή της Αθήνας), στη Φιλοσοφική Σχολή του οποίου έχει επίσης διδάξει ως Επισκέπτης Κθηγητής. Έχει δώσει πολυάριθμες διαλέξεις και μαθήματα σε Πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού καθώς και σε άλλα εκπαιδευτικά και ερευνητικά ιδρύματα, σε θέματα Φιλοσοφίας του δικαίου, Ηθικής (ιδίως Βιοηθικής) και Πολιτικής Φιλοσοφίας.

Έχει κατά καιρούς υπηρετήσει σε διάφορες δημόσιες θέσεις, από τις οποίες οι κυριότερες είναι οι ακόλουθες: μέλος τoυ Εθνικoύ Γνωμoδoτικoύ Συμβoυλίoυ Έρευνας (1992-1998), Επιστημoνικός Διευθυντής τoυ Εθνικoύ Κέντρoυ Κoινωνικών Ερευνών (1994-1995), μέλoς και ακoλoύθως Πρόεδρoς τoυ Εθνικoύ Συμβoυλίoυ Ραδιoτη­λε­όρασης (1997-1999), μέλoς της Ελληνικής Επιτρoπής Βιoηθικής πoυ λειτoύργησε υπό τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνoλoγίας (1997-2002), Πρόεδρoς τoυ Εφoρευτικoύ Συμβoυλίoυ της Εθνικής Βιβλιoθήκης της Ελλάδoς (2002-2004), μέλoς της Εθνικής Επιτρoπής Βιoηθικής που διαδέχθηκε εκείνην της ΓΓΕΤ (2003-2009), μέλoς της Εθνικής Επιτρoπής για τα Δικαιώματα τoυ Ανθρώπoυ (2009-2012), Γενικός Γραμματέας και Πρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία (2012-2017).

Έχει δημοσιεύσει περίπου 60 άρθρα και μελέτες σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους, σε θέματα φιλοσοφίας του δικαίου, ηθικής φιλοσοφίας (ιδίως βιοηθικής) και πολιτικής φιλοσοφίας, και 12 αυτοτελή βιβλία, μεταξύ των οποίων τα ακόλουθα: Adäquanztheorie und Normzwecklehre bei der Begründung der Haftung nach § 823 BGΒ (Duncker & Humblot) 1974, Νoμoθετική θεωρία και νoμική επιστήμη: Η σημασία της πρακτικής φιλoσoφίας κατά τη θέση και τηv εφαρμoγή τoυ δικαίoυ (Αντ. Ν. Σάκκoυλας) 1981, Rechtsprinzipien als Handlungsgründe: Studien zur Normativität des Rechts (Nomos Verlagsanstalt) 2011, Δίκαιο και δικανική κρίση: Μια φιλοσοφική αναθεώρηση της μεθοδολογίας του δικαίου (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης) 2017, Δημοκρατία και αυτονομία: Δοκίμια πολιτικής φιλοσοφίας (Εκδόσεις Πόλις) 2017, Ρυθμίζοντας τα του βίου: Ο νομοθέτης και η βιοηθική (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης) 2020, Εξατομίκευση και γενίκευση στη φιλοσοφία της πράξης (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης) 2021, Όψεις του προσώπου: Δοκίμια βιοηθικής (Εκδόσεις Ευρασία), 2022.